Na drie kwartier op de begraafplaats in de brandende zon te hebben gestaan kruip ik…
Wanneer de lente komt
Blue Monday zijn we net voorbij, maar in Wolphaartsdijk is dat niet zo. Je zou het in eerste instantie aan het weer al niet zeggen. De lucht is grijs en het waait verschrikkelijk hard. Als ik mijn auto parkeer staan er twee blaffende honden voor het raam tegenover het huis waar ik moet zijn. Het lijken twee labradoodles als ik me niet vergis. Maar met alle kruisingen tegenwoordig ben ik er niet zeker van. Ze zien er met z’n tweeën heel lief uit. Toch lijkt het me verstandig niet langer naar ze te kijken om ze niet verder aan te moedigen door te gaan met het onophoudelijk geblaf.